Terapia jest realizowana przy użyciu dwóch zestawów komputerowych współpracujących ze sobą oraz uproszczonej głowicy EEG. Trapeuta, w zależności od problemu, umieszcza na głowie (przykleja specjalną pastą) elektrody wg metody 10-20. Badana czynność bioelektryczna jest wzmacniania i podlega obróbce celem klasyfikacji do poszczególnych pasm częstotliwości fal mózgowych. Pasma są prezentowane liczbowo i graficznie na monitorze terapeuty, zaś pacjent obserwuje na swoim monitorze niemal to samo, ale w postaci gry komputerowej. Trenowany widzi czynność bioelektryczną swojego mózgu pod postacią samochodu, samolotu, piłki czy rakiety w ruchu i uczestniczy w grze wyłącznie przy pomocy własnych myśli. Pacjent bez użycia klawiatury, myszki, joicka czy innego manipulatora - siłą woli stara spełniać ustalone kryteria ćwiczeń gry, np.: samochodem czy samolotem,itp. Polecenia, które w innych sytuacjach łączą się z ruchem rąk, są odbierane bezpośrednio na poziomie decyzji mózgu. W tym czasie dzięki sprzężeniu zwrotnemu (drogą wzrokową, słuchową – słuchawki na głowie) trenowany otrzymuje ciągłą informację o swoim aktualnym stanie i wynikach osiąganych w grze (liczba zdobywanych punktów). Terapeuta przy pomocy „panelu sterowania”(warunkowania) stymuluje pożądane i hamuje niepożądane pasma fal mózgowych zależnie od klinicznych objawów i wzorców EEG, ocenianych przed i w czasie treningu. Neurofeedback jest zatem techniką świadomego kontrolowania i łączenia funkcji somatycznych i psychicznych - zależnie od celu terapii. Za pomocą odpowiedniej liczby treningów można w sposób zamierzony wzmacniać bądź osłabiać czynność bioelektryczną mózgu, przez co wpływa się na ogólne funkcje organizmu. Technicznie wzmacnianie bądź osłabianie czynności bioelektrycznej mózgu oznacza wzrost lub redukcję amplitudy fal w zapisie EEG.
ODPOWIEDZI NA PYTANIA
Jeśli nasza odpowiedź nie satysfakcjonuję Cię, skonkretyzuj pytanie i przeslij je z zakładki "KONTAKT".