Neurofizjologiczne podłoże rehabilitacji mózgu z zastosowaniem metody NBF opiera się na kilku założeniach i przedstawia się w sposób następujący. Pewna niewielka liczba uszkodzonych komórek z danego obwodu funkcjonalnego może być skompensowana spontanicznie, jednak proces odbudowy jest zawsze szybszy i pełniejszy, jeśli dostarczana jest zewnętrzna stymulacja zaburzonych sieci neuronowych. W przypadku metody neurobiofeedback jest to stymulacja uzyskiwana przy udziale gier komputerowych i konieczności osiągnięcia przez osobę ćwiczącą określonego wyniku. Trening rehabilitacyjny może zatem kształtować reorganizację neuronalną uszkodzonego lub rozregulowanego obszaru. Mózg ma dość duże możliwości samo naprawy. Dzieje się to m.in. poprzez przeorganizowanie synaptyczne, rozumiane jako zmiany w rozgałęzieniach dendrytowych neuronów, powodujące zmiany we wzorcach połączeń synaptycznych. Takie synaptyczne przeorganizowanie jest kluczowym mechanizmem każdego procesu uczenia się, również tego odbywającego się w trakcie odbudowy czynności po uszkodzeniu mózgu. Silna i systematyczna stymulacja bodźców, kształtuje połączenia w ramach obwodów funkcjonalnych odpowiadających za daną funkcję. Zatem treningi NBF, będące taką formą stymulacji i dostarczania dodatkowych bodźców do uszkodzonego mózgu, znacząco przyspieszają proces jego rehabilitacji. Równoległym celem treningu jest polepszenie czynności bioelektrycznej mózgu wraz z ukierunkowaniem i wzmocnieniem koncentracji uwagi, hamowania stanów nadmiernego pobudzenia (overarousal), stanów nadmiernego hamowania.(underarousal) lub obu równocześnie. Stany te osłabiają korową regulację zachowania. Co prowadzi z kolei do zaburzeń funkcji poznawczych, takich jak: koncentracja, uwaga, wola, zdolność planowania, zakończenia czynności, przewidywania swoich reakcji, ogólnej zdolności samokontroli danej osoby. NBF pomaga redukować lub eliminować niewłaściwe wzorce fal mózgowych,które związane sa z wystepowaniem określonych zaburzeń. Należy jednak nadmienić, ze podział nadaktywacja-niedoaktywacja kory jest troche uproszczony. Otóż wiele badań  dotyczących generowania fal o rożnej częstotliwości przez osoby zdrowe jak i pacjentów pokazuje, iż wzorce nadaktywacji  i  niedopobudzenia  kory mogą występować  i  często występują  jednocześnie w rożnych obszarach mózgu jednej osoby. Może być też tak, że niedopobudzenie  jednego obszaru powoduje nasilenie występowania fal szybkich w innym obszarze mózgu. Nie ma również bezpośredniego przełożenia, ze nadaktywna kora mózgowa będzie generować  hiperaktywnosc  na poziomie behawioralnym. 


Powrót

  
 
    NEUROFEEDBACK 



  NEUROBIK




  RSA BIOFEEDBACK

                  ODPOWIEDZI NA PYTANIA

Jeśli nasza odpowiedź nie satysfakcjonuję Cię, skonkretyzuj pytanie i przeslij je z zakładki "KONTAKT".